De SDLEK-Stichting
Deze stichting bestaat sinds oktober 2001 en staat ook bij de Kamer van Koophandel geregistreerd.
Doelstelling
De stichting heeft als doel:
a. het steunen van projecten die bevorderlijk zijn voor de economische ontwikkeling in Kameroen;
b. het steunen van activiteiten op het gebied van bosaanplant om broeikasgassen terug te dringen;
c. het verzorgen van voorzieningen ten behoeve van personen van de hiervoor bedoelde ontwikkelingsprojecten.
Hoofdlijnen beleidsplan
De stichting ondersteunt projecten in de vorm van een lening tegen een lage rente. Daarvoor wordt door de aanvrager in Kameroen een plan een de stichting voorgelegd. In het plan moeten ook de termijnen zijn weergegeven waarin de lening wordt terug betaald. Met het afgeloste bedrag en de betaalde rente ondersteunt de stichting weer nieuwe projecten.
Beloningsbeleid
De bestuursleden genieten geen beloning voor hun werkzaamheden. Zij hebben wel recht op onkostenvergoeding.
Giften
Voor de ondersteuning van projecten is de stichting afhankelijk van subsidies en giften. Het is mogelijk om een gift aan deze stichting van de belasting af te trekken. 
Fiscaal nummer (RSIN) in verband met de ANBI-status: 8157.65.794
Het bestuur
Het bestuur vergadert minimaal een keer per jaar op een lokatie die voor iedereen in Nederland binnen een redelijke tijd goed te bereiken is.
Van 1963 tot 1974 woonde hij met zijn ouders en daar geboren jongere zus in Kameroen. Zijn vader werkte als zendingspredikant en het gezin woonde in Douala en Bafoussam. Sinds zijn aankomst in Nederland is hij na enige tijd weer terug gaan keren naar Kameroen en merkte hij dat zijn betrokkenheid bij het land waar hij het eerste deel van jeugd doorbracht nog steeds sterk aanwezig was. Dit komt onder andere in zijn werk tot uiting. Als film- en theatermaker maakte hij in 2015 de documentaire “Missy Slagge? / Mission Accompli?” voor Omrop Fryslan. Meer dan tien jaar was hij bestuurslid en daarna voorzitter van de Stichting Manengouba die kleine ontwikkelingsprojecten ondersteunde in Kameroen. Met het opdrogen en vergrijzen van het donateursbestand (voormalig zendingsarbeiders en ontwikkelingswerkers van Kameroen) sloot hij zich als bestuurslid aan de Stichting Steun Kansarmen in Kameroen.
Ieder mens moet naar zijn vermogen verantwoording nemen voor de wereld om hem heen. De wereld bevat naast familie en werk ook de medemens en zijn milieu, dichtbij of verder af. Arjan te Raa werkt bij de petrochemische tak van een grote olieonderneming, de laatste jaren voornamelijk in het buitenland. Is vele jaren actief geweest als bestuurslid van beroepsorganisaties, met als deskundigheid veiligheid in de werkomgeving. Nam op dit gebied initiatieven tot landelijke bijeenkomsten. Was medeoprichter van het landelijke maandblad voor vakgenoten.
Hij is al sinds zijn jeugd actief in politieke en niet-politieke organisaties op het gebied van milieu en ontwikkelingswerk, landelijk en internationaal. Is in zijn woonplaats jarenlang actief geweest als bestuurder van scouting-, jeugd- en politieke organisaties.
Geboren en getogen in een pioniersgezin uit de Noordoostpolder, werd hij zich tijdens zijn landbouwkundige opleiding bewust van de grote verschillen tussen het rijke Noorden en arme Zuiden. Hij nam zich voor zijn bijdrage te leveren aan een menswaardig bestaan voor iedereen, voor de naasten dichtbij én ver weg. Zes en half jaar werkte hij op landbouwprojecten in West-Afrika, eerst in Kameroen en later in Tsjaad.
Teruggekeerd in Nederland stichtte hij samen met zijn uit Kameroen afkomstige Tchiengang Alice het gezin dat vooral muzikaal nu veel van zich doet horen. Bertus heeft een adviesbedrijf duurzame landbouw en energie. Daarin liggen de accenten respectievelijk op de biologische landbouw en keten en op de productie en het gebruik van duurzame energie en groene grondstoffen. In zijn vrije tijd werkt hij voor de stichtingen SSKK en SDLEK, waar hij mede oprichter van is. Centraal in deze stichtingen staat datgene wat mensen in Kameroen nodig vinden.
Na een achtjarig verblijf als algemeen (tropen-) arts in Kameroen in de jaren zeventig is hij de ontwikkelingen in dat land blijven volgen . De opgaande lijn waar toen sprake van was heeft zich niet voortgezet. Hoewel er vooruitgang is geboekt op het gebied van besmettelijke ziekten zoals mazelen en kinderverlamming en ook de rivierblindheid doelmatig wordt bestreden, bevindt het land zich nu in een positie die minder hoopvol is voor mens en dier dan dertig jaar geleden. Al zijn de projecten die de stichtingen ondersteunt bescheiden en kleinschalig, toch is het zinvol betrokken te blijven; al was het alleen maar om de mensen daar aan te moedigen en hun verlangen om heil te zoeken in het rijke Noorden te verminderen.
Coen Koppert is oogarts, sinds kort gepensioneerd en woont in Kampen met zijn vrouw Janneke Zwamborn, die verloskundige is en vroeger ook in Kameroen werkzaam was. Hij is docent tropische oogheelkunde aan de Nederlandse Tropen Cursus in Amsterdam en aan de Tropenkurs der Universitäts Augenklinik in München.
Zeven jaren wonen en werken in Kameroen (’71-’78) zijn beslissend geweest voor verder verloop van haar leven. Als vrouw van tropenarts Reinier van Eijk (†) verleende zij allerlei hand en spantdiensten in en om het ziekenhuis. Grote invloed heeft ook nu nog de verantwoordelijkheid voor verscheidene vernoemde kinderen en twee baby’s, van wie de moeder kwam te overlijden, in hun gezin terecht kwamen. Het persoonlijk betrokken zijn brengt verplichting met zich mee. Na 25 jaar (2006) waagt zij nog eens de sprong te maken naar het verarmde Kameroen. Dit resulteert in hartverwarmende ontmoetingen en het besef dat financiële hulp voor scholing wel degelijk uitzicht biedt op een betere toekomst. Het wonder van tijd, geest en omstandigheden die samenvallen tijdens het drie weken durende bezoek is opnieuw beslissend voor een nieuwe taakstelling.
Corrie van Eijk-Docter was lerares naaldvakken, redacteur voor tijdschrift Weven en had diverse bestuursfuncties. Sinds 1986 is zij ontwerper en uitvoerder van liturgisch textiel en met de hand geweven textielkunst.
Jan Willem is een bevlogen natuurliefhebber. Het liefste gaat hij erop uit en laat hij zich verwonderen door al het mooie de natuur hem heeft te bieden. Sinds 2005 komt Jan Willem met name in Kenia, Oeganda en Zuid-Soedan. Van Kameroen is het nog niet gekomen. Jan Willem werkt als beheerder van de wadden als manager van de Waddenunit, de boswachters op zee. Jan Willem is een maatschappelijk betrokken man die houdt van natuur, cultuur en erfgoed. Jan Willem is gepassioneerd crisisfunctionaris met verschillende functies als manschap en bevelvoerder bij de brandweer en woordvoerder voor de veiligheidsregio.
Klik op de afbeelding voor uitleg